به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تجارت ۲۰ میلیاردی با ونزوئلا دور از دسترس نیست

تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۸۳۴۶۶

در میز اقتصاد امروز موضوع ابعاد و اهمیت روابط با کشور‌های آمریکای لاتین مورد بررسی قرار گرفت و رضوانی زاده رئیس کمیته مشترک بازرگانی ایران و ونزوئلا، فیروزی مدیرکل دفتر اروپا و آمریکای لاتین سازمان توسعه تجارت و حجت سلطانی سفیر ایران در ونزوئلا به سوالاتی پاسخ دادند.

سوال: جزئیات اسناد امضا شده چیست و چه سهمی از تجارت در آمریکای لاتین داریم؟

فیروزی: با توجه به سیاست‌های کلی، ارتقا روابط به ویژه در آمریکای لاتین در اولویت برنامه قرار گرفته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به دلیل محدودیت‌هایی که هم در ایران و هم در آمریکای لاتین به ویژه ونزوئلا وجود دارد، بخشی از تجارت در آمار رسمی لحاظ نمی‌شود و این برای محافظت از تجارتی است که با آن کشور‌ها داریم. در سال ۱۴۰۱ حجم روابط تجاری ما با کشور ونزوئلا ۵ برابر شد و از ۲۲ میلیون دلار به ۱۲۰ میلیون دلار رسیده است. این تجارت با احتساب نفت و میعانات و آمار‌های غیر رسمی نزدیک ۴ میلیارد دلار است. هدف ما این است با افزایش شناخت تجار ما از ظرفیت‌ها و فرصت‌های بازار ونزوئلا زمینه افزایش روابط تجاری را فراهم کنیم و این مسئله دور از دسترس نیست.

سوال: تجارت ما با ونزوئلا به چه میزان رشد خواهد کرد؟

سلطانی: در سفر رئیس جمهور ۲۵ سند همکاری در حوزه‌های مختلف به امضا رسید که نوید بخش فاز جدید در روابط بین دو کشور است. هدف گذاری ما در یکی دو سال آینده رسیدن به ۱۰ میلیارد دلار و در فاز دوم به ۲۰ میلیارد دلار است. برخی قرارداد‌ها مدت‌ها قبل آغاز شده بودند و طی قرداد‌ها اجرا خواهند شد.

سوال: علت پایین بودن روابط در وضعیت فعلی چیست؟

رضوانی: در دو سال گذشته با توجه به تغییراتی که در اقتصاد ونزوئلا رخ داده موجب شده که توجه جامعه جهانی اقتصاد به ونزوئلا بیشتر شود. این شرایط مطلوب نسبت به سال‌های قبل، موجب شده دولت سیزدهم نگاه ویژه‌ای به این کشور داشته باشد. بخش خصوصی منتظر است بحث تجارت آزاد بین ایران و ونزوئلا که روی آن توافق شده اجرا شود.

بخش خصوصی انتظار دارد مطالبه‌ای که بخش اقتصاد ونزوئلا دارد با تضمین سرمایه گذاری از سوی بانک‌ها و دولت از طرف بخش خصوصی عملیاتی شود. در بحث حمل و نقل هر سه ماه کشتی ایران و ونزوئلا در تردد است، اما رقبای ما حداقل هفت روز یکبار این تردد را انجام می‌دهند و این فاصله زمانی برای ما اصلا بازه زمانی منطقی نیست.

سوال: نظر شما چیست؟

فیروزی: این موضوع نکته درستی است، اما باید توجه داشت که ما از چه نقطه‌ای به شرایط فعلی رسیده ایم. در گذشته این تردد‌های کشتی بین ایران و ونزوئلا در فواصل طولانی و نامنظم اتفاق می‌افتاد. حدود یک ماه آینده کشتی بعدی به سمت ونزوئلا حرکت خواهد کرد. کاهش این زمان به افزایش ثبت درخواست‌های بخش خصوصی برای تجارت بستگی دارد.

سوال: برنامه‌ای در خصوص تضامین برای بخش خصوصی در نظر گرفته شده است؟

سلطانی: توافقنامه همکاری ما در بحث تعرفه در سال ۲۰۰۵ امضا شده و چند سال اجرا شد، اما به دلایلی از هر دو طرف معلق باقی ماند. در این سفر احیای این تعرفه‌های ترجیحی و آزاد مذاکره شده و بتوانیم در ۴۵ روز آینده به یک نقطه مشترک در بحث تعرفه‌ها برسیم. موضوع حمل و نقل مطالبه به حقی است و صادرکننده باید بداند که چه زمانی می‌تواند صادرات انجام دهد.

سوال: ابزار‌ها سازمان توسعه تجارت برای بازاریابی چیست؟

فیروزی: دو ابزار مکمل برای شناخت بازار و کمک به فعالان حوزه تجارت داریم که یک مورد بحث رایزنان تجاری است که هنوز در سه کشور ذکر شده آمریکای لاتین نداریم.

در دولت سیزدهم یکی از سیاست‌ها در سازمان توسعه تجارت، افزایش رایزنان تجاری در کشور‌های حدف بوده است. برای سه کشور کوبا، نیکاراگوئه و ونزوئلا نیز در دستور کار قرار دارد.

باشگاه خبرنگاران جوان اقتصادی اقتصاد و انرژی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: تجارت خارجی ایران و آمریکای لاتین ایران و ونزوئلا آمریکای لاتین بخش خصوصی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۸۳۴۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داغ شدن زمزمه‌های ورود اژدهای سرخ برای مهار ایران؛ اهرم فشار پکن کجاست؟

واشنگتن خواهان مهار پکن در تهران است، اما کارشناسان می‌گویند این موضوع به این سادگی‌ها هم نیست.

نشریه فارن پالیسی در مقاله‌ای با عنوان «چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟» نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریک‌آمیز خود و گروه‌های مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.

حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدت‌هاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواسته‌اند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماه‌ها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق می‌شوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: «حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل می‌گیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»

با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر می‌کنند. در تازه‌ترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکت‌های چینی که نفت خام ایران را خریداری می‌کنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ می‌کنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.

جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده می‌کند. چین با واردات میلیون‌ها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه می‌دارد و بودجه‌های مهمی را برای برنامه‌هایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هسته‌ای فراهم می‌کند.

اگرچه ایالات متحده به طور فزاینده‌ای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار می‌دهند که این موضوع به این سادگی‌ها نیست.

کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.

اما روابط اقتصادی آن‌ها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامین‌کنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل می‌دهد.

پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن به‌عنوان بزرگ‌ترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانال‌های ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.

او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانه‌تری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر می‌تواند تهران را مهار کند.»

ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.

به عنوان مثال، پالایشگاه‌های خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت می‌کنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری می‌کنند، نه پالایشگاه‌های دولتی. او گفت که این پالایشگاه‌های خصوصی «به‌شدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالش‌برانگیز می‌کند.

مقیاس سرمایه‌گذاری چینی‌ها در ایران که عمدتاً توسط شرکت‌های خصوصی هدایت می‌شود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایه‌گذاری ناکافی کرده است، که شکایت‌هایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آن‌ها برای تن دادن به فشار چین تأثیر می‌گذارد.